با وجود درخواست ممنوعیت، فوم سمی آتش نشانی در ایالات متحده وجود دارد

این اولین داستان از دو داستان در مورد خطرات سرطان آتش نشانان است.

بن بریک هاوس به عنوان یک جوان شکوفا شده به حرفه خود آمد. در دسامبر 2003، زمانی که 41 سال داشت، تعطیلات خود را به آشویل، کارولینای شمالی رفت و عاشق این شهر کوهستانی شد. او نه تنها تصمیم گرفت بماند بلکه یک آتش نشان شود.

برنامه‌های او برای 20 سال کار و بازنشستگی در 61 سالگی در تابستان 2020 با یک برنامه فیزیکی روتین تغییر کرد: او سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات یا PSA غیرقابل توصیفی داشت که اغلب نشانه‌ای از سرطان پروستات بود. هنگامی که آزمایش های بیشتر بیماری را تایید کرد، بریک هاوس تصمیم گرفت پروستات خود را خارج کند.

بریک هاوس گفت: “من فکر می کردم که قرار است جراحی کنم، شفا پیدا کنم، بهتر شوم و به سر کار برگردم.” “من فقط انتظار داشتم 45 روز مرخصی داشته باشم.”

اما پس از جراحی، میزان PSA او هرگز به صفر نرسید و دوباره شروع به افزایش کرد. یک اسکن تایید کرد که سرطان به غدد لنفاوی او سرایت کرده است. او به سه دور پرتودرمانی پروتونی و دو سال درمان هورمونی لوپرون نیاز داشت تا کار آتش نشانی او به پایان برسد.

تا زمانی که او از نظر پزشکی بازنشسته شد و از شهر آشویل برای دریافت مزایای غرامت برای کارگران شکایت کرد، در مورد ارتباط بین شیوع سرطان در میان آتش نشانان و فوم آتش نشانی که به طور گسترده استفاده می شود: فوم تشکیل دهنده فیلم آبی یا AFFF مطلع شد. این فوم حاوی مواد شیمیایی سمی به نام PFAS بود. او به ده‌ها آتش‌نشان بازنشسته آشویل فکر می‌کرد که در طول دو دهه بر اثر سرطان جان خود را از دست داده بودند و نیم دوجین آتش‌نشان فعال که از سال 2017 به سرطان مبتلا شده بودند.

تصویر

SETH MAIL/WATCH بهداشت عمومی

او سیل‌های فوم سفید و صابون‌مانندی را که تقریباً هر روز در طول هفت ماه آموزش تازه‌کار – و در طول تمرین‌های ماهانه، دوره‌های آموزشی ادامه‌دار و آزمایش تجهیزات جدید- پراکنده می‌کرد، به یاد آورد.

فوم اغلب از ماشین های آتش نشانی نشت می کند. ما باید آن را با پارچه یا هر چیز دیگری از روی زمین تمیز کنیم. بریک هاوس گفت که در واقع در آن نقطه متمرکز شده بود. من سعی کردم دستکش بپوشم، زیرا این کار سختی است که آن را از روی پوست شما پاک کنید.

از آن زمان، اداره آتش نشانی اشویل محدودیت های شدیدتری را برای قرار گرفتن در معرض فوم AFFF وضع کرده است، اما همچنان از این فوم برای مقابله با آتش سوزی استفاده می کند. Brickhouse تعجب می کند که چرا ممنوع نشده است.

سوال او یک سوال ملی است که سال ها رهبران و خدمه آتش نشانی، کارشناسان بهداشت و محیط بانان را به ستوه آورده است. رو به رشد تحقیقات نشان می دهد که سطوح بالای مواد شیمیایی PFAS ممکن است سیستم ایمنی بدن را مختل کند و باعث سرطان کلیه، بیضه و سایر سرطان ها شود. اخیراً، هشداری در مورد این کشف منتشر شده است که همان مواد شیمیایی در لباس‌های محافظ آتش نشانان یا «تجهیزات حضور» یافت می‌شوند که خطرات بیشتری را به همراه دارد. انجمن بین‌المللی آتش نشانان گزارش داد، اما فوم و تجهیزات مملو از PFAS در بسیاری از آتش‌نشانی‌ها باقی می‌ماند، حتی در حالی که سرطان به دلیل اصلی مرگ و میر آتش‌نشانان تبدیل شده است.

در اوایل سال جاری، این انجمن فاش کرد که از 469 مورد مرگ آتش‌نشان در ایالات متحده و کانادا که در دو سال گذشته به عنوان “خط وظیفه” یا مرتبط با شغل طبقه‌بندی شده‌اند، 348 نفر – یا تقریباً سه چهارم – مرتبط با سرطان

پس چرا از بین بردن کف اینقدر سخت است؟

کشف فوم معجزه آسا

داستان AFFF بیش از 80 سال پیش زمانی آغاز شد که اولین ماده از یک کلاس جدید از مواد شیمیایی فلوئور به طور تصادفی توسط شیمیدانان در DuPont ایجاد شد. پیوند کربن قوی مواد شیمیایی آنها را عملاً غیرقابل نفوذ و آنقدر نرم و لطیف کرد که همه چیز به درستی از بین رفت. آنها همچنین سال ها در محیط خراب نمی شدند.

دوپونت یکی از این مواد شیمیایی را به ثبت رساند و نام آن را تفلون گذاشت و از آن برای ساخت اولین ظروف نچسب استفاده کرد. تولیدکنندگان دیگر از این روش پیروی کردند و مدتی بعد، این به اصطلاح “مواد شیمیایی همیشه” در همه جا به مواد شیمیایی موجود در محصولات متعدد از جمله آرایش، شامپو، فرش، رنگ، لاک، لباس و چکمه تبدیل شد.

فوم آتش نشانی پس از یکی از بدترین فاجعه ها در تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده به صف پیوست. در سال 1967 نیروی دریایی ناو فوق ناو USS Forrestal را در شمال ویتنام مستقر کرد تا نیروی هوایی بیشتری را فراهم کند. یک موج برق باعث شلیک موشک شد که به مخزن سوخت برخورد کرد و 9 بمب منفجر شد. خلبان جت Skyhawk و سناتور آینده ایالات متحده، جان مک کین، به سختی از آسیب نجات یافت، اما 134 ملوان جان باختند و 161 نفر مجروح شدند. این فاجعه باعث شد تا شیوه های آتش نشانی نیروی دریایی به طور عمده تغییر کند.

تصویر

نیروی دریایی آمریکا

دانشمندان نیروی دریایی سال ها با 3M کار کرده بودند تا یک فوم ضد آتش تولید کنند. مشخصات نظامی به یک “سورفکتانت فلوئوردار” نیاز داشت که آتش سوزی با سوخت مایع پرخطر را خفه کند. 3M با استفاده از مواد شیمیایی PFAS فوم را با موفقیت توسعه داد. هنگامی که با آب مخلوط می شود و تخلیه می شود، به راحتی پخش می شود، آتش را سریعتر خاموش می کند و از روشن شدن مجدد آنها جلوگیری می کند.

عملکرد برتر AFFF باعث شد تا وزارت دفاع استفاده از آن را در همه آشیانه های هواپیما، فرودگاه ها و ایستگاه های سوخت رسانی هواپیما الزامی کند. اداره هوانوردی فدرال آن را برای همه فرودگاه های تجاری پذیرفته است و ارتش و فرودگاه های سراسر جهان نیز آن را پذیرفته اند.

تعداد کمی این سوال را مطرح کردند که آیا فوم معجزه آسا خطراتی را به همراه دارد، زیرا تعداد نسبتا کمی خارج از منابع صنعتی از خطرات بالقوه آن اطلاع داشتند و سال ها به همین شکل باقی ماند. با این حال، طی یک دهه پس از معرفی، محققان متوجه شدند که اثرات جدی و احتمالاً مضری وجود دارد.

زمانی که ریسک ها شناخته شدند

در اوایل سال 1950، محققان 3M می دانستند که مواد شیمیایی PFAS خود را به پروتئین های خون انسان متصل می کنند و در بدن باقی می مانند. در سال‌های بعد، مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داد که قرار گرفتن در معرض PFAS سمی است و منجر به مشکلات کلیوی و کبدی می‌شود. در اوایل دهه 1980، یک مطالعه روی کارمندان باردار در DuPont، که فوم را نیز تولید می کرد، نشان داد که سطح PFAS در خون آنها افزایش یافته است. از بین هشت کودک متولد شده، دو کودک دارای نقص مادرزادی بودند. جیمی دی ویت، استاد سم شناسی در دانشگاه کارولینای شرقی که این موضوع را مطالعه کرده است، گفت 3M، سازنده اولیه AFFF، بیش از 1000 مطالعه داخلی PFAS انجام شده یا نتایج را تا دهه ها بعد به طور عمومی فاش نکرد.

دیویت گفت: «برخی از این شرکت‌ها داده‌های مربوط به سمیت را داشتند که هرگز در متون علمی منتشر نکردند، مگر اینکه قبلاً تصمیم به حذف تدریجی مواد شیمیایی گرفته بودند. “یکی از اولین مقالات در مورد سمیت آنها در سال 2004 منتشر شد. 3M تصمیم گرفته بود PFAS را از اسکاچگارد حذف کند.”

در سپتامبر 2022، یک قاضی فدرال در طرح دعوی هزاران پرونده علیه تولیدکنندگان PFAS به این نتیجه رسید که دولت ایالات متحده تا سال 2000 نمی‌دانست که فوم حاوی PFOS، یکی از اعضای خانواده PFAS است، زمانی که 3M اعلام کرد که به یک دستگاه تبدیل می‌شود. زنجیره کربنی غیر PFAS در محصولاتش. 3M مخالفت نمی کند که فوم حاوی PFAS را فاش نکرده است، اما استدلال می کند که فوم را به عنوان یک پیمانکار دولتی توسعه داده است – وضعیتی که مسئولیت سازنده را محدود می کند. دیگر تولیدکنندگان مواد شیمیایی و فوم وارد عمل شدند تا جای خالی 3M را پر کنند. فوم حاوی PFAS از سال 2015 تولید نشده است، اما شرکت های شیمیایی و ادارات آتش نشانی هنوز دارای ذخایر زیادی از AFFF هستند و هنوز از آن استفاده می شود.

در همین حال، شواهدی در حال افزایش است که مواد شیمیایی PFAS در فوم آتش نشانی ممکن است باعث سرطان شود یا همراه با دود و سموم ناشی از سوختن مواد، خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

یک مطالعه مهم در سال 2013 توسط مؤسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی، میزان سرطان را در بین 30000 آتش نشان شیکاگو، فیلادلفیا و سانفرانسیسکو از سال 1950 تا 2009 تجزیه و تحلیل کرد. نشان داد که خطر ابتلا به سرطان در آتش نشانان 9 درصد بیشتر از جمعیت عمومی ایالات متحده است. و خطر مرگ ناشی از آن 14 درصد بیشتر است.

در ماه ژوئن، گروه تحقیقات سرطان سازمان جهانی بهداشت طبقه بندی خود را از آتش نشانی به “گروه 1 – سرطان زا برای انسان” ارتقا داد. بررسی مطالعات نشان داد که آتش نشانان در معرض خطر بیشتری برای سرطان مثانه و مزوتلیوما و همچنین سرطان روده بزرگ، پروستات، بیضه و پوست و لنفوم غیر هوچکین قرار دارند. تهدیدها پیچیده هستند، از جمله انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از آتش سوزی، مواد شیمیایی در فوم و اگزوز دیزل.

با این حال، آژانس ثبت مواد سمی و بیماری های ایالات متحده گفته است که تحقیقات بیشتری برای تعیین میزان مضر بودن مواد شیمیایی PFAS مورد نیاز است. همه مطالعات شامل گروه های یکسانی از افراد، مواد شیمیایی یکسان یا سطوح یکسانی از مواجهه نبودند. هزاران ماده شیمیایی PFAS ساخته دست بشر وجود دارد و در خون انسان ها و حیوانات و همچنین در محصولات غذایی، آب، هوا، ماهی و خاک در سراسر جهان یافت می شود.

در دسامبر، 3M اعلام کرد که تا پایان سال 2025 تولید مواد شیمیایی PFAS را متوقف می‌کند و استفاده از آنها را در محصولات خود متوقف می‌کند و به استناد “چشم‌انداز نظارتی و تجاری خارجی به سرعت در حال تحول” است.

ردیابی عوارض سرطان

تصویر

گرانت بالدوین عکاسی

شین نانتز، 51 ساله، نسل دوم آتش نشان منطقه شارلوت، کنفرانس مطبوعاتی در 4 نوامبر 2021 را که توسط جاش استین، دادستان کل کارولینای شمالی برگزار شد، از نزدیک تماشا کرد. Stein از 14 سازنده AFFF شکایت کرده بود که ادعا می‌کرد آلودگی PFAS و عدم آموزش مشتریان خود در مورد نحوه استفاده ایمن از فوم یا هشدار در مورد آسیب احتمالی.

نانتز معتقد است خانواده خودش تحت تاثیر قرار گرفته است. پدرش سه سال پیش به سرطان کلیه مبتلا شد. برای چندین سال قبل از سال 2015، نانتز و پدرش در فرودگاه بین‌المللی شارلوت-داگلاس، یکی از چهار سایتی که دفتر استین در شکایت از آن‌ها نام برد، مستقر بودند.

نانتز گفت: «همه ما فکر می‌کردیم که آتش‌نشانان بر اثر سرطان می‌میرند، زیرا در معرض محصولات احتراق قرار داشتند. اما اکثر آتش‌نشانان فرودگاه معمولاً به آتش‌سوزی‌های زیادی نمی‌روند، بنابراین معقول نیست که آنها در اثر سرطان با سرعت یکسان یا بیشتر از افرادی که دائماً در آتش‌سوزی ساختاری می‌میرند، می‌میرند.»

نانتز به این باور رسید که AFFF مخرج مشترک است. آتش نشانان فرودگاه به طور مرتب از این فوم در تمرینات متعدد خود استفاده می کردند. او به خاطر می‌آورد که پس از یک آتش‌سوزی بسیار بزرگ، هر بار تا شش ساعت با کف پوشیده شده بود. وقتی تمام شد، آتش نشانان فقط خود را با شلنگ شستشو دادند. او گفت که هیچ کس هرگز توضیح نداده است که پوشاندن کف یک تهدید جدی برای سلامتی است. فقط به آنها گفته شد که خوردن فوم ممکن است باعث اسهال شود.

نانتز چندین سال است که تشخیص های سرطان و مرگ و میر را در سازمان آتش نشانی شارلوت دنبال می کند. او سوابق و گزارش های خبری را بررسی کرد و با آتش نشانان فعلی و سابق مصاحبه کرد تا هر کسی را که تشخیص سرطان را تایید کرده بود شناسایی کند.

هنگامی که ست تینزلی 35 ساله در سال 2016 یک نبرد شش ساله با سرطان مغز را از دست داد، او سومین آتش نشان شارلوت بود که در آن سال تسلیم سرطان شد. نانتز دریافت که در سال 2017، 43 آتش نشان فعال به سرطان مبتلا شدند. از سال 2020 تاکنون 10 مورد مرگ ناشی از سرطان در این بخش ثبت شده است. نانتز گفت: «اینها افراد جوانی هستند که همگی زیر 50 سال دارند. ما فقط تماشا کردیم که آنها از بین رفتند.»

با این حال، او شک دارد که اعداد کامل باشند. او گفت: “سرطان یک چیز خصوصی است و بسیاری از مردم نمی خواهند در مورد آن صحبت کنند.” سال‌ها پیش، ما از مردم خواستیم که به بیمارستان رفتند و تومور را برداشتند و چهار روز بعد سر کار برگشتند و حتی به کسی نگفتند.»

مقاومت در برابر مقررات

پاملا میلر، رئیس مشترک شبکه بین‌المللی حذف آلاینده‌ها، گفت: علیرغم فشار فزاینده برای محدود کردن یا ممنوع کردن AFFF، پیشرفت همچنان کند است.

آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی سال ها تلاش کرده است تا جایگزینی بدون فلوئور برای فوم AFFF ایجاد کند. در سال 2020 گزارشی نشان داد که AFFF آتش را در کمتر از 30 ثانیه خاموش می کند در حالی که فوم های بدون فلوئور به طور متوسط ​​چندین ثانیه بیشتر طول می کشد.

در آلاسکا، سناتور ایالتی جسی کیهل زمانی که در آوریل 2022 لایحه ای را برای تنظیم دقیق تر مواد شیمیایی، از جمله ممنوعیت فوم AFFF در فرودگاه ها ارائه کرد، رد شد. این لایحه بدون اقدام قانونگذار از بین رفت.

میلر صنایع شیمیایی را مقصر بسیاری از مقاومت ها می داند.

او گفت: «لابی قدرتمند شیمیایی بر سیاستگذاران تأثیر می گذارد و برای ادامه استفاده از آن فشار می آورد». «سیاست گذاران آنقدر ساده لوح هستند که معتقدند جایگزین های مطمئنی وجود ندارد. فوم های بدون فلوئور موثر هستند، آسیب و مسئولیت طولانی مدت ایجاد نمی کنند و در فرودگاه های بزرگ، تاسیسات نظامی و تاسیسات نفت و گاز در سراسر جهان استفاده می شوند.

راجر کلاین، هماهنگ‌کننده پنل متخصص PFAS برای IPEN در کمبریج، انگلستان، گفت که استانداردهای نظامی عمداً به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که انواع فوم‌های بدون فلوئور را که با موفقیت در بسیاری از کشورهای دیگر استفاده می‌شوند، کنار بگذارند.

کلاین گفت: «یکی از اولین تعویض ها در یک سرویس آتش نشانی در کوئینزلند استرالیا بود که در سال 2003 کاملاً بدون فلوئور شد. در اروپا، اکثر آتش نشانی ها و ادارات آتش نشانی فاقد فلوئور هستند. برای بسیاری از ادارات نظامی هم همینطور است.

کلاین گفت که نسخه های اولیه فوم بدون فلوئور مشکلات فرمولاسیونی داشتند که گاهی باعث شعله ور شدن مجدد آتش سوزی می شد، اما این مشکلات برطرف شد. کلاین گفت: “بهانه ای وجود ندارد که بگوییم AFFF از فوم بدون فلوئور بهتر عمل می کند.” “در بسیاری از موارد، برعکس است.”

در دسامبر 2019، کنگره دستور داد تا PFAS تا سال 2024 از فوم‌های آتش‌نشانی نظامی حذف شود. در سال 2018، FAA دستور داد قوانین خود را تغییر دهد تا فرودگاه‌ها بتوانند به فوم‌های بدون PFAS روی آورند. نیروی دریایی یک استثنا است: کشتی های در دریا باید به استفاده از AFFF ادامه دهند تا زمانی که یک فوم بدون فلوئور شرایط خاصی را برآورده کند. پنتاگون قصد دارد در ماه ژانویه مشخصات یک جایگزین بدون PFAS را معرفی کند. علیرغم تعهدات و دستورات، دیویت، استاد سم شناسی، تردید دارد که در چند سال آینده چیزهای زیادی تغییر کند.

با طولانی شدن اوضاع در سطح فدرال، 15 ایالت ممنوعیت هایی را اعمال کرده اند یا استفاده از AFFF را به شدت محدود کرده اند. در چندین مورد دیگر نیز در حال بررسی است.

عمر مفید AFFF بیش از 30 سال است. بسیاری از ادارات آتش نشانی تمایلی به دور انداختن فوم ندارند زیرا میلیون ها دلار موجودی انباری دارند که چندین دهه پیش خریداری شده است.

بخش ها همچنین ممکن است ندانند چگونه از شر فوم خلاص شوند. همان ویژگی هایی که آن را مؤثر می کند، تخریب آن را نیز تقریباً غیرممکن می کند. تخلیه آن می تواند آب های زیرزمینی را آلوده کند و بسیاری از ایالت ها و وزارت دفاع سوزاندن آن را ممنوع کرده اند زیرا انتشار گازهای سمی می تواند به سمت باد حرکت کند.

Battelle، یک موسسه غیرانتفاعی علمی مستقر در اوهایو، مجوز موقت EPA را برای آزمایش “PFAS Annihilator” خود در کارولینای شمالی دریافت کرد. Battelle از یک فرآیند اکسیداسیون مرطوب استفاده می کند که مواد آلی را به ترکیباتی تبدیل می کند که ادعا می کند می توانند با خیال راحت بدون باقی ماندن مواد شیمیایی برای همیشه دفع شوند. Battelle یک فوم جدید و سازگار با محیط زیست ارائه می دهد.

فرهنگ آتش نشانی

در فیلم «Backdraft» محصول 1991، تابلویی بر روی دیوار آتش‌نشانی شیکاگو، نگرش بسیاری از آتش‌نشانان را خلاصه می‌کند: «150 سال سنت بدون مانع از پیشرفت».

برخی از آتش نشانان اعتراف می کنند که نگرش های ماچو و مقاومت در برابر تغییر سلامت آنها را به خطر انداخته است. بسیاری از آنها به محض خاموش شدن شعله با وجود دود و سموم موجود در هوا، دستگاه تنفس خود را خارج می کردند. آتش نشانان به طور معمول ساعت ها پس از آتش سوزی لباس حضور خود را می پوشیدند، آن را در خودروهای بسته نگهداری می کردند و در کنار آن می خوابیدند و ورزش می کردند. بسیاری از شستن آن خودداری کردند.

نانتز، آتش نشان منطقه شارلوت، گفت: «داشتن این تجهیزات بد شرکت کردن، نشان افتخار بود. “… در سرویس آتش نشانی سنت های زیادی برای چیزهایی وجود دارد که واقعاً تعدادی از ما را کشته است.”

انجمن ملی حفاظت از آتش، تمیز کردن مکرر و دو مجموعه تجهیزات برای هر آتش نشان را توصیه کرده است. اداره آتش نشانی اشویل در تلاش برای کاهش خطرات سرطان فعال بوده است. این اولین بار در کشور بود که اگزوز دیزل را از ایستگاه ها خارج کرد و یکی از اولین ها در ایالت بود که علاوه بر پیش از استخدام و غربالگری سالانه سرطان، نیاز به ضدعفونی کردن دنده ها در صحنه داشت.

اما این تغییرات به طور بالقوه با این واقعیت تضعیف می شود که دنده حاوی همان مواد شیمیایی است که آتش نشانان می خواهند در فوم ممنوع کنند. یک مانع رطوبت در چرخ دنده حاوی مواد شیمیایی PFAS است. آتش نشانان از شورای ملی خواستند تا استانداردهای خود را برای از بین بردن مانع مورد بازنگری قرار دهد، اما آن را نپذیرفت و گفت که مطالعات بیشتری لازم است. انجمن بین المللی آتش نشانان توصیه کرده است که فقط در صورت لزوم از وسایل حضوری استفاده کنید.

بریک هاوس قرار گرفتن در معرض حضور در انتخابات را به عنوان یک خیانت دیگر توسط حرفه انتخابی خود می بیند. او گفت: “شما فکر نمی کنید که چیزهایی که برای انجام کار شما ضروری است به شما آسیب می زند.”

آشویل و اطراف شهرستان بانکوم در 18 ماه گذشته 13 مورد سرطان را به یک اداره ثبت سرطان ایالتی گزارش کرده اند. با وجود اخبار و گزارش های صنعتی، بریک هاوس گفت که بسیاری از آتش نشانان هنوز در تاریکی هستند. او به یاد می آورد که در مراسم تشییع جنازه یکی از همکارانش با آتش نشان دیگری صحبت می کرد که گفت چیزی در مورد نرخ بالای سرطان در حرفه آنها نمی داند.

به زودی پس از حل و فصل پرونده خود با شهر، بریک هاوس دچار گلودرد مزمن شد که به نظر می رسید از آنتی بیوتیک ها، استروئیدها و سایر درمان ها مصون باشد. بیوپسی تایید کرد که او سرطان گلو داشته است، که به اعتقاد او می تواند ناشی از آتش نشانی باشد. او شروع به پرتو درمانی و شیمی درمانی کرد و حس بویایی و چشایی خود را از دست داد. غدد بزاقی و مخاطی او دیگر کار نمی کنند و نزدیک به 40 پوند وزن کم کرده است.

Brickhouse از آموزش بیشتر و غربالگری سرطان آتش نشانان و ساختن تمام تجهیزات و فوم بدون PFAS حمایت می کند. او گفت که این نیاز حیاتی است، “بنابراین آنها مجبور نباشند از طریق آنچه که من اکنون از سر می گذرانم عبور کنند.”

ملبا نیوسوم نویسنده ای است که در شارلوت، کارولینای شمالی مستقر است. او اغلب علم، بهداشت و محیط زیست را پوشش می دهد.